Ülkemizde Milli Eğitim Sistemi, 1923’den beri bir çok şekilde üst yapı değişiyor olsa da, alt yapı itibariyle hemen hemen aynı niteliklere sahiptir. Özel teşebbüslerin serbest bırakılması ve özel yüksek öğretim kurumlarının yasaklanması süreçleri bu silsileyi bir miktar bozuyor olsa da, günümüzdeki format, cumhuriyet döneminde uygulanan standart formattır.

Ülkemizde,

·         Temel Eğitim

·         Yüksek Öğretim

·         Özel Eğitim

olmak üzere 3 ana sınıflandırma bulunur.

Temel eğitim, okul öncesi, ilköğretim, ortaöğretim ve Lise düzeylerini kapsar. Bu süreçlerde alınan özel kurslar temel eğitim değil, özel öğretimin parçasıdır.

Yüksek öğretim ise, tüm üniversiteler ve lisans üstü eğitim üstü süreçleri kapsar. Ülkemizde 80’lerde özel yüksek öğretim kurumları kapatılmış, yerine vakıflara ait üniversiteler açılmıştır. Dolayısıyla yüksek öğretim kurumlarında özel öğretim söz konusu değildir.

Özel öğretim ise, bu iki aşamanın dışındaki tüm eğitim ve öğretim faaliyetlerinin bulunduğu klasmandır. Kurslar, dersaneler ve diğer tüm ücret ödeyerek alınan eğitim faaliyetleri özel öğretim kurumu faaliyeti sıfatındadır.

Ülkemizde, Milli Eğitim sisteminin standartları dışında eğitim faaliyeti sürdürmek söz konusu değildir. İster yabancı dil eğitimi, ister heykel, resim, müzik vb. eğitimler verilecek olsun, özel öğretim kurumları kanununa uygun biçimde resmi kurum statüsü elde edilmiş olması zorunludur. Bu kapsamda kursların, özel olmalarının yanında kanunun emrettiği biçimde resmi prosedürlere uygun olma şartları bulunmaktadır. Kanuna uygun biçimde açılmayan kurslar kaçak statüsündedir.

Sonuç olarak, Türkiye’de devlet denetimi dışında eğitim ve öğretim faaliyeti sürdürülemez. Bütün faaliyetlerin mutlak suretle kanunlara uygun biçimde sürdürülmesi gerekir ve bu noktada çatı kanunun yanında, alt prosedürleri düzenleyen kanun ve yönetmelikler bulunmaktadır.